Wielkanoc 2011. Mój wielkanocny stół.

Tak naprawdę odczuwam że Święta nadeszły wraz z położeniem na stół białego obrusu.
Tak zapamiętałam czas przygotowań i nadejścia Świąt w domu rodzinnym.
Łza się kręci na tych  wspomnien przywołanie.Obrus kryształowo biały-zwykle z dymki, czekał na moment przyniesienia do domu święconki.
Z siostrami znosiłyśmy zawsze mnóstwo kwiatków z ogródka lub łąk bądź gałązek kwitnących drzew
.(co pozostało mi do dzisiaj -a ze mnie przeszło na moje dziewczyny-hi hi.Im tez trudno odpuscić jakimś kwiatuchom,w związku z czym flakoniki z nimi stoją latem w wiekszosci mozliwych miejsc.).
Wyjmowanie z pudeł nagromadzonych przez lata pisanek i ozdób -to drugi taki zewnętrzny znak .

Wielkanocny pacierz

- ks. Jan twardowski

Nie umiem być srebrnym aniołem -
Ni gorejącym krzakiem -
Tyle Zmartwychwstań już przeszło-
A serce mam byle jakie.  

Tyle procesji z dzwonami -
Tyle już alleluja -
A moja świętość dziurawa
Na ćwiartce włoska się buja.

Wiatr gra mi na kościach mych psalmy -
Jak na koślawej fujarce -
Żeby choć papież spojrzał
Na mnie - przez białe swe palce.

Żeby choć Matka Boska
Przez chmur zabite wciąż deski -
Uśmiech mi Swój zesłała
Jak ptaszka we mgle niebieskiej.

I wiem, gdy łzę swoją trzymam
Jak złoty kamyk z procy -
Zrozumie mnie mały Baranek
Z najcichszej Wielkiej Nocy.

Bardzo ,bardzo dziekuję za zyczenia .

Odwiedzajacym mnie składam moc serdecznych źyczeń 

i łask od Zmartywychwstałego.

Radości wewnętrznej ,takiej nie wymuszonej i wiary w ludzi i lepsze jutro.

-aga